طی یادداشتی مطرح شد؛
مادران مقاومت و سکوت فعالان حقوق زن
خاتون یار: دکترای مطالعات زنان طی یادداشتی به موضوع مادران مقاومت و سکوت فعالان حقوق زن پرداخت.
به گزارش خاتون یار به نقل از مهر، زهرا میرزایی، دکترای مطالعات زنان طی یادداشتی با عنوان «مادران مقاومت و سکوت فعالان حقوق زن» گفت: تا این لحظه از شروع طوفان الاقصی چند صد کودک در سرزمین های اشغالی شهید شده اند. مادران زیادی پیکر بی جان فرزندان خودرا از آغوش خود به تن سرد خاک سپرده اند. البته اگر مادران نیز هم آغوش فرزندان خود به خاک منتقل نشده باشند. هر ساعت و یا هر لحظه تصاویری از مادران فلسطینی که داغدار گشته و از نحوه شهادت جگرگوشه های خود می سرایند مخابره می شود. مگر می شود مادر بود این لحظه ها نفس کشید؟ فرقی نمی کند کجای این کره خاکی باشیم؛ فرقی نمی کند فرزندان جنین چند روزه باشد یا فرزندی چند ده ساله. غم از دست دادن فرزند هر مادری را زمین می زند. مادران سمبل عاطفه و پرورش بشریت اند. مادران لحظه شروع نفس کشیدن طفل خودرا دیده اند. هیچ مادری بعد از آخرین نفس های فرزندش نخواهد توانست مثل گذشته زندگی کند. او مثل فرزندش شاید نیمی از نفس هایش را نتواند فرو برد. این احساسات، این تجربه ها! متعلق به هیچ فرهنگ یا دین یا مذهب خاصی نیست. آن چه گفته شد مادرانگی مادران تمام دنیاست. مادر فرزندش را ثمره وجود خود می داند. شاید بند ناف کودکش را قطع کرده باشند. اما هنوز مادر از روح خود به فرزندش متصل است. اما اینروزها دنیا به دیدن مادران عزادار و فرزند از دست داده چشم دوخته است. گمان نمی کنم هیچکس بتواند خودرا حتی در این شرایط تصور کند اما گمان می کنم هر مادری اگر به لحظه پیکر پاره پاره کودکان فلسطینی نگاه کند نیاز داشته باشد کودکش را گرم در آغوش گیرد تا جانش آرام گیرد که تن فرزندش گرم است. در دنیایی که آمار چند صدم درصد از وضع سلامت و بهداشت مادر و کودک سنجیده و بررسی می شود، کودکان و مادران مقاومت گروه گروه، مستقیم و غیر مستقیم توسط صهیونیسم و با ظلم جهانی سلامت و جان خودرا از دست می دهند و مهم نیست. امروزه هرکسی که در عرصه زنان کمترین کنشی دارد، باید بیاندیشد چگونه سازمان ها و نهادهای بین-المللی در مقابل این حجم از نسل کشی هماهنگ استکبار سکوت کرده اند؟ آیا زین پس می توان به قوانین و سندها و سیاست های سراسر شعارهای توخالی و پوچ چشم داشت؟ آیا خون مادران مقاومت در جای جای سرزمین اشغالی جوهر نگارش این شعارهای خالی از انسانیت نخواهد بود؟ اگر امروزه زنان و مردانی که برای جریان های پشتیبانی از حقوق بانوان گریبان می درند و گلو خراش می دهند سکوت کرده اند! شرم بر تمامی ادعاهای پوچ و توخالی شأن. در صورتیکه جریانات متنوع نگران کمترین تبعیض یا انتقال مفاهیم ارزشی و هنجارهای فرهنگی و دینی به کودکان در تمامی دنیا هستند و آنرا ظلم می خوانند. در صورتیکه وضع قوانین به جهت حفظ امنیت روانی و سلامت جامعه از ترویج امر جنسی ظلم به زنان شمرده می شود و می تواند هر جامعه ای خصوصاً کشورهای مسلمان را مشمول تهدید و تبعیض و تحریم نماید! اگر زنی ضد هرگونه قانون در کشورهای اسلامی شورش کند، حمایت و مورد اقبال خواهد بود! در همین روزها مادران مقاومت مقابل ظلم و تجاوز همه جانبه نادیده گرفته می شوند. چونکه منفعت دنیا در دیدن جهاد و مبارزه مادران شهدا و همسران شهدا نیست! همان گونه که تمامی زنان حق طلب مورد ظلم بودند و جریان کفر به هر روشی دست به محو کردن زنان مقاوم نموده است! اما امروزه وظیفه تمامی فعالین حوزه زنان (فارغ از دین و ملیت) در تمام دنیاست که در مقابل این ظلم سکوت نکرده و از مادران مقاومت حمایت کنند. باز باید اصرار کرد که، سکوت در مقابل این جنایات و این خشونت مقابل زنان ننگی است بر دامان تمامی جریانات فعال حوزه زنان!
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب