در مهر بخوانید؛
روایت دو مادر ایرانی از بمب های شیمیایی بعلاوه فیلم
به گزارش خاتون یار عوارض بمب های شیمیایی رژیم بعث که در دوران هشت سال دفاع مقدس بر سر مردم بی دفاع مرزنشین و رزمندگان ریخت، هنوز هم در نفس های جانبازان نمایان است.
به گزارش خاتون یار به نقل از مهر، بمباران شیمیایی سردشت یک جنایت جنگی بود که رژیم بعث عراق در ۷ تیر ۱۳۶۶ مرتکب شد و سبب گردید برخی از زنان و مردان و کودکان بی دفاع، به شهادت برسند و برخی هم مصدوم شوند. حالا پس از گذشت ۳۵ سال از آن واقعه دردناک، مصدومان بمب های شیمیایی هنوز درگیر عوارض آن هستند. در میان جانبازان شیمیایی، مادرانی هستند که ناگفته هایی از آن روزهای تلخ دارند. مادرانی که برای نجات جان فرزندان خود، دست به هر کاری می زدند. پروین کریمی متولد ۱۳۴۵ است. آن طور که او می گوید، پیش از جنگ در تهران ساکن بوده اند، اما در دوران جنگ همراه با کل اعضای خانواده راهی سردشت می شوند تا به هموطنان خود کمک کنند. پدر خانم کریمی، از بزرگان سردشت بوده و به همین دلیل، برای مردم آن منطقه، قابل احترام بوده اند. روز حادثه، بسیاری از اهالی در حیاط خانه آنها حاضر بوده اند و یکی از بمب های شیمیایی درست وسط حیاط خانه فرود می آید. خانم کریمی بدون این که بداند خودش شیمیایی شده، سراغ بچه ها می رود و تلاش می کند لباس های آنها را خیس کند. او با خانواده راهی مهاباد می شوند، اما عوارض گاز خردل اجازه نمی دهد سرپا بماند و به کما می رود. پیروزه راوش، یکی دیگر از مادران ایران زمین است که جانباز شیمیایی شده است. او اهل مریوان کردستان است و آن روز که بمب های شیمیایی بر سر اهالی آن منطقه فرود می آید، خانم رواش به همراه کل اعضای خانواده، در خانه بوده اند. وقتی دود غلیظ بمب های شیمیایی را می بیند، به همراه خانواده به سمت دشت و کوه ها می روند. اما… شنیدن خاطرات جانبازان شیمیایی بخصوص مردم بی دفاع مرزنشین، می تواند تصویرگر شجاعت مثال زدنی مردمانی باشد که قربانی قدرت های استکباری شده اند.
منبع: khatoonyar.ir
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب