مصادیق ظلم به زنان در جامعه و خانواده در لایحه تأمین امنیت زنان
خاتون یار: به گزارش خاتون یار، رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی مصادیق ظلم به زنان در خانواده و جامعه را برشمرد و اظهار داشت: نباید فقط قشر خاصی مخاطب این قانون باشند و مشکلات همه زنان را باید درنظر بگیریم.
به گزارش خاتون یار به نقل از مهر، مجمع بانوان تمدن ساز با همکاری فرهنگسرای خانواده به میزبانی خبرگزاری مهر نشست تخصصی نیازسنجی سیاستگذاری در راه حفظ کرامت و منزلت زنان با موضوع بررسی لایحه حفظ کرامت زنان در مقابل سو رفتار را برگزار کرد.
این نشست با حضور زهره سادات لاجوردی، نماینده مردم تهران، فاطمه محمدبیگی، نماینده مردم قزوین، نعیمه ذوالفقاری، مدیرکل حقوقی معاونت زنان، فاطمه محمدی، مدیرگروه لطمه های اجتماعی مرکز پژوهش های مجلس در خبرگزاری مهر اجرا شد.
فاطمه محمدبیگی رییس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی در این جلسه با اعلان اینکه ما زنان خودمان وظیفه داریم ظلم به زن را معنا نماییم و از شکوفایی زنان و دختران کشورمان حمایت نماییم اظهار داشت: این لایحه ای که امروز روی میز دولت و مجلس است یک فرصت است و پیشنهاد ما به دولت و مجلس این بود که روی اشتراکاتمان کار نماییم. باید اصول اسلامی و قرآنی را وسط بگذاریم و باتوجه به اصولی که روی آن تفاهم داریم قانون را بنویسیم. اگر بخواهیم برخورد سلیقه ای نماییم ممکنست هر کس بخواهد با سلیقه خودش قانون بنویسد و به همین علت می تواند محل تفرق یا اختلاف باشد و به نتیجه نمی رسد.
مسئولین اول باید خودشان به قانون عمل کنند
وی اضافه کرد: ما این قانون را برای اقشار مختلف بانوان، زنان شاغل، دختران جوان، زنان خانه دار و غیره می نویسیم. باید مخاطب مان در این قانون مشخص شود و قانون برای همه نوشته شده باشد. یکی از نقدهایی که به لایحه قبلی وارد است این است که این قانون برای همه نوشته نشده است و فقط بانوانی که بیرون از خانه هستند و مورد تعرضات قرار می گیرند را مدنظر قرار داده بود. مصادیق خشونت باید مشخص شود و همه مسایل جامعه نیز باید درنظر گرفته شود. همه آحاد مدیران و مسؤلان خودشان اول باید اجراکننده قانون باشند و بعد آنرا از مردم توقع داشته باشیم
این نماینده مجلس با اشاره به وظیفه مسؤلان در مقابل قانون بیان کرد: خداوند در قرآن در ابتدا شخص پیامبر و زنان و دخترانش را مخاطب قرار می دهد و خیلی واضح در مورد منع خشونت مقابل زنان صحبت کرده است. قرآن به پیامبر به عنوان شخص اول مملکت و اسلام تأکید می کند و همسران و دخترانش و بعد زنان مؤمنان را مخاطب قرار می دهد. یعنی به شکلی درجه بندی دارد. باید اول در قوانین خودمان رعایت نماییم و بعد به مردم تعمیم دهیم. همه آحاد مدیران و مسؤلان خودشان اول باید اجراکننده قانون باشند و بعد آنرا از مردم توقع داشته باشیم.
وی در ادامه اظهار داشت: مدل قانون نویسی ما باید به شکلی باشد که همه اقشار را درنظر بگیرد و ابتدا مسؤلان اصلی را مخاطب قرار دهد. هر مقرره ای که می گذاریم اول مسئول خودش باید رعایت کند، بعد خانواده اش باید رعایت نمایند و بعد مسؤلان دیگر و در نهایت به جامعه تعمیم داده شود.
زیست عفیفانه؛ عامل اصلی منع خشونت
محمدبیگی همین طور اظهار داشت: اگر به صورت قرآنی قانون بگذاریم هر چه به زیست عفیفانه نزدیک بشویم یعنی منع خشونت. هر چه به عفاف و غیرت ورزی نزدیک شویم یعنی منع خشونت، دولت نباید جلوی ابلاغ قانون عفاف و حجاب را بگیرد اگر بدنبال منبع خشونت مقابل زنان است. قرآن تأکید می کند، به جهت اینکه مورد آزار و خشونت قرار نگیرید زیست عفیفانه را در پیش بگیرید. مبنی بر قرآن زیست عفیفانه و عفاف و حجاب را باید به عنوان عامل اصلی منع خشونت بپذیریم.
این نماینده مجلس شورای اسلامی بیان کرد: وقتی ما می گوئیم قانون عفاف و حجاب ابلاغ شود، می گویند دو دستگی می شود. ملت ما در تاریخ باستان عفیف بوده است و این وجه مشترک ما است نه وجه تفرق ایرانیان. مبانی علمی ثابت کرده است که هر چه سطح پوشش خانم ها پایین تر باشد بیشتر مورد خشونت قرار گرفته اند. اول اصل عفاف و حجاب را باید بپذیریم. حجاب در کشور ما تاریخ چند هزار ساله دارد و هیچگاه محل تفرقه و اختلاف و دودستگی میان مردم نخواهد بود. در آثار باستانی و تاریخی کشور ما هیچ نوع آثاری از بی عفتی در ایرانیان دیده نشده است.
وی در ادامه به موضوع ولایت اجتماعی زنان اشاره نمود و اظهار داشت: اگر زنان در امور اجتماعی مشارکت نکنند موفقیت های ما اتفاق نمی افتاد. این را در انقلاب اسلامی و در مقاومت دیده ایم اگر ما به غزه و لبنان کمک نمی کردیم پیروز نمی شدند. اگر زن ها در دفاع مقدس شرکت نمی کردند و مردهایشان را به جبهه نمی فرستادند و دفاع مقدس پیروز نمی شد. در انقلاب ۵۷ اگر زن ها حضور نداشتند پیروز نمی شدیم. در جنبش تولید علم و نرم افزاری هم این همه دختر دانشجو و دانشمندان زن را اگر نداشتیم، حرکت های دانش بنیان کشور به نتیجه نمی رسید. در موضوع ولایت اجتماعی اگر زن وارد کار نشود موضوعات اجتماعی به نتیجه نمی رسند.
چه مصادیقی در این لایحه ظلم به زن محسوب می شود؟
این نماینده مجلس در ادامه مصادیق خشونت مقابل زنان را بر شمرد و با نقد لایحه قبلی بیان کرد: نقدی که به لایحه قبلی دارم این است که آیا مصداق خشونت در آن فقط این است که فقط یک دختری که در فضای اجتماعی حضور دارد یا شاغل است و مورد تعرض قرار گرفته را درنظر گرفته است. آیا اجبار به سقط جنین توسط همسر مصداق خشونت نیست؟ آیا این که یک کارفرما برای شما شرط بگذارد که تا آن زمان که شما کار می کنی، اجازه ازدواج نداری، اجازه بچه دار شدن نداری، ضد حقوق بانوان نیست؟ زنی که بازه جسمی باروری در او محدود است و تا چهل و پنج سالگی می تواند بچه دار شود. آیا اجبار بوسیله کارفرما بر این که خانم کفش پاشنه بلند یا لباس خاصی بپوشد و او را وسیله تبلیغ کالای خود بداند، یا این که از او بخواهد حتما آرایش داشته باشد یا تزریق و عمل های جراحی انجام دهد ظلم به زن نیست؟
وی اضافه کرد: اینها اعمال خشونت مقابل زنان نیست که یک استاد شرط می کند که اگر می خواهی کار کنی یا دستیار من باشی نباید ازدواج کنی و بچه دار شوی؟ اینها خشونت مقابل زنان نیست؟ این موارد بسیار است. این که مجبوری سر کار بروی ولی مهد کودک در محل کار برای فرزندت وجود ندارد و فرزندت را تنها می گذاری و نگران او هستی، خشونت مقابل زنان نیست؟ آیا اجبار بوسیله کارفرما بر این که خانم کفش پاشنه بلند یا لباس خاصی بپوشد و او را وسیله تبلیغ کالای خود بداند، یا این که از او بخواهد حتما آرایش داشته باشد یا تزریق و عمل های جراحی انجام دهد ظلم به زن نیست؟
محمدبیگی با بیان مصادیق مختلف ستم به زنان اظهار داشت: عوارض تعدادی از این اجبارها جبران ناپذیر است و لطمه های زیادی به جسم و روح زن وارد میکند. وقتی که زن کالاپنداری می شود و جسم انگاری می شود، به عنوان کالای جنسی درنظر گرفته می شود، از او بردگی اقتصادی کشیده می شود، لطمه های جبران ناپذیری ایجاد می شود و همه اینها خشونت مقابل زنان است.
پرهیز از دید تحقیرآمیز به زن؛ زن ضعیفه نیست
وی اشاره کرد: از طرفی این که از زن بخواهیم فقط در پستوی خانه بنشیند و کار او را فقط در خانه تعریف نماییم این هم خشونت مقابل زنان است. اسلام و قرآن این را نمی پذیرد. این که درب خانه را به روی زن ببندیم و او را فقط در خانه بنشانیم و فقط پخت و پز و بچه داری را برای او درنظر بگیریم و افراط نماییم خشونت مقابل زنان است. چه افراط چه تفریط در این زمینه مورد قبول نیست. در نگارش چنین لوایحی و تبدیل آن به قانون باید به مشکلات خودمان بپردازیم.
رئیس فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی ضمن بیان این که ندادن مهریه و نفقه ظلم به زن است اظهار داشت: درباب حضانت فرزندان نیز مشکلات بسیار زیادی در دادگاه ها برای زنان پیش می آید. زن را فقط موجودی ضعیفه می پندارند. برخوردهایی از جنس موجود ناتوان و ضعیف و مقهور با زن می شود. زنی که این همه توانمندی دارد، توانمندی خالقیت دارد، تنها کسی که در عالم خلقت خاصیت ربوبیت و خلق کنندگی و پرورندگی را خداوند متعال به او عطا کرده زن است و مرد از این مساله بی بهره است. چون زن ظرفیت هایی دارد که خداوند متعال این را به زن بخشیده است. آیا ما برای این صفت ربوبیت و خلق کنندگی و مادری قانون گذاری کرده ایم؟ تنها کسی که در عالم خلقت خاصیت ربوبیت و خلق کنندگی و پرورندگی را خداوند متعال به او عطا کرده زن است و مرد از این مساله بی بهره است
وی در ادامه با اشاره به قانون جوانی جمعیت اظهار داشت: البته به لطف خدا ما در مجلس یازدهم در قانون جوانی جمعیت، در تمام هفتاد و سه ماده پشتیبانی از مادری و هویت زن، تکریم مادر و ارتقا سلامت مادران را درنظر گرفته ایم. سخن ما این است که ما در لایحه تامین امنیت زنان هم ارزیابی حقوقی، اجتماعی، فرهنگی، قضائی و حمایتی را داریم و اهتمام می نماییم حفظ کرامت و جایگاه زن و ارتقا این جایگاه را در موضوعات مربوط به ظلم به زن داشته باشیم. همین طور برای پیش گیری از ظلم، حمایت و پشتیبانی از زنان و برخورد با علت اصلی ظلم به زن تلاش می نماییم.
محمدبیگی با اعلان اینکه ابزار حل مسئله در این لایحه نگاه هویت محور و نگاه مسئله محور است بیان کرد: ما برمبنای حل مسئله باید قانون بنویسیم. بطورمثال باید بتوانیم برای کاهش طلاق برنامه ای در این لایحه داشته باشیم. یکی از ظلم به زنان همین طلاق است. اگر زندگی بعد از طلاق خانم ها را بررسی نماییم می بینیم که در چه محیطی گیر می کنند، دنبال مسکن، اشتغال، حضانت فرزند و سرپرستی از فرزند هستند. هیچ بیمه ای برای زنان خانه دار وجود ندارد. اگر بخواهیم بگوییم یکی از با اهمیت ترین کارها برای پشتیبانی از زنان خانه دار چیست، آن بیمه زنان خانه دار است. بیست و دو میلیون زن خانه دار وجود دارد که هیچ بیمه ای ندارند. باید از اول عقد ازدواج چیزی برای زن درنظر بگیریم که هم خودش و هم همسرش خیالشان راحت باشد.
به دنبال زن سالاری و مردسالاری نیستیم
وی اضافه کرد: البته زن سالاری و مردسالاری در این قانون مدنظر نیست. تقسیم بندی کردن نه در دایره تقنینی و نه در قاعده ایدئولوژی اسلام که خانواده محوری است این مورد پذیرش نیست. به همین دلیل باید کفه ترازو یکسان باشد و تعادل میان نقش زن و مرد درنظر گرفته شود.
محمد بیگی همین طور اشاره کرد: حتما باید خلاءهای موجود، قانون گذاری شود و از مطول کردن قانون جلوگیری شده و مشکلات ایران را بررسی نماییم. قرار نیست مشکلات کشورهای اروپایی یا قتل های جنسی یا ابزار جنسی فرض شدن زنان و کنوانسیون های بین المللی مانند استانبول یا ۲۰۳۰ را درنظر بگیریم، که نصف آنها برای چپاول ملت های مظلوم و ضعیف است. آنها دنبال جهانی کردن هستند و دنبال ایدئولوژی اباحه گری، تبرج، خانواده ستیزی و عفاف گریزی هستند. این ها نه با فرهنگ ایرانیان می خواند، نه مردم ما این را می خواهند و نه ما به عنوان قانون گذار می توانیم از قانون اساسی عدول نماییم. خطوط ما مشخص است. مبانی دینی و فرهنگی جامعه ایران مضامین و مفاهیم بسیار بلندی دارد که ما در این قانون حتما به آنها خواهیم پرداخت و امیدوار هستم که بتوانیم این را تبدیل به قانون نماییم.
وی در آخر اشاره کرد: خواهش ما این است که بدون القائات سیاسی و به دور از جوسازی های گروهی، جناحی و سیاسی این لایحه ها را مادرانه بخوانیم. مادر در خانواده چتری است که همه فرزندان با هر خاصیت را تحت حمایت خود قرار می دهد. بدین جهت باید به این صورت به این قانون نگاه نماییم و قانون گذاری نماییم. سیاستهای کلی نظام خانواده و جمعیت، منشور حقوق و مسئولیت های زنان در نظام جمهوری اسلامی و اسناد بالادستی نظام باید مورد رسیدگی ما و تبدیل به قانون در این لایحه قرار گیرد.
منبع: خاتون یار
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب