طی یادداشتی مطرح شد؛
ابعاد موضوع حجاب در لحظه کنونی
خاتون یار: کارشناس موضوعات فرهنگی و اجتماعی یادداشتی درباره ی حجاب در لحظه‌ی فعلی ارائه داد.
به گزارش خاتون یار به نقل از مهر، مهدی جمشیدی، کارشناس موضوعات فرهنگی و اجتماعی یادداشتی درباره ی حجاب در لحظه‌ی فعلی ارائه داد که این یادداشت به شرح زیر است. ۱. جریان اغتشاش در طول یک سال گذشته، گرفتار «ریزش» و «افول» شده و نه فقط از لحظه‌ی انفجاری عبور کرده، بلکه بخش مهمی از داشته ها و اندوخته هایش را نیز از دست داده است. این جریان، سیر صعودی و تقویت شونده نداشته است، بلکه آنچنان تثبیت هم نشده است. نوعی زیست «معلق» و همراه با «تظاهر به جاافتادگی» داشته است. در حقیقت، همیشه چشم به حاکمیت داشته که نسبت به او چه سیاستی را در پیش می گیرد. ما با یک جریان ضعیف شده و مردّد روبرو می باشیم که بخش عمده‌ی آن در مرحله‌ی تصمیم نهایی نیست و رفتارهایش به شدت «واکنشی» و «بازتابی» است. ۲. متأسفانه حاکمیت نیز در اثر تردید و تزلزل، هم گرفتار وقت کشی و فرصت سوزی شد و هم «پیام ضعف» ارسال کرد. آن چه جریان اغتشاش را پیش برد، این بود که از اندرونی نظام، زمزمه‌ی عقب نشینی و انفعال شنیده شد. چنانچه گفتارها و سیاست ها، رنگ قاطعیت داشت، وضع به شکلی دیگر رقم می خورد. البته حالا نیز دیر نشده است. می توان با قاطعیت اظهار داشت که همه چیز به یک متغیّر اصلی وابسته است و آن «بازیابی اقتدار حاکمیت». حاکمیت باید به جریان اغتشاش نشان بدهد که مقتدر و سرپا و جدی و مصمم است و هیچ نوع مماشات و سستی ای در بین نیست. اگر این احساس در جامعه ایجاد و القا شود، نیاز بسیار اندکی به کاربست «قدرت» خواهد بود. هر اندازه از اقتدار (هیبت) کاسته شود، حاجت به قدرت (حمله)، فزونی خواهد گرفت. ۳. خوشبختانه «ظهورات برهنگی» در طول این مدت، سبب روشنگریِ طبیعی در مردم نسبت به ماهیت جریان اغتشاش شده است. قسمتی از مردم که گمان می کردند مسأله، فقط کشف حجاب است یا واکنش لجوجانه به مرگ مهسا امینی، اینک دریافته اند که با «زنجیره ای از ولنگاری» در پوشش و رفتار روبرو هستند و جریان اغتشاش درحال سوق دادن جامعه به سمت فساد اخلاقی است. این امر، مرزبندی گذشته‌ی مردم با جریان اغتشاش را بیشتر کرده است. جریان اغتشاش نیز می داند که نمی تواند با تاکید بر شعار «نه به حجاب اجباری»، مردم را با خود همراه کند و نیاز به نیروها و انگیزه های دیگری دارد. ۴. افزون بر تضعیف شدن اقتدار حاکمیت در طول این مدت، یک عنصر بسیار مهم و تعیین کننده‌ی دیگر نیز وجود دارد و که چالش ساز است و آن «وضع معیشتی مردم» است. «نه به حجاب اجباری»، اجماع ساز نبود و نتوانست بیش از دویست هزار نفر را به خیابان ها سوق بدهد، اما «نه به فقر» چنین ظرفیتی دارد و اگر جریان اغتشاش، زیرک باشد از این «زمینه‌ی پیشبرنده» بهره خواهد گرفت و خلاء هایش را در زمینه‌ی فرهنگ و سبک زندگی، با تاکید بر اقتصاد جبران خواهدنمود. حالا اقتصاد، به «چشم اسفندیارِ نظام» تبدیل گشته است و بزرگ ترین تهدید از این ناحیه است. زندگی معیشتیِ روزمره، «زبان نظام» را در همه‌ی عرصه ها گرفتار لکنت و کُندی کرده است و چون وضع معیشتی در سالیان اخیر، به شدت روند نزولی داشته و تورم به اوج رسیده، باید نگران واکنش اجتماعی بود. آن چه که در ماه های آتی می تواند بسیج اجتماعی بوجود آورد، حادثه ای همچون مرگ مهسا امینی نیست، بلکه این چنین حادثه ای می تواند فقط «نقطه‌ی آغاز» برای حضور دوباره‌ی جریان اغتشاش و آن گاه همراهی قسمتی از مردم با آنها باشد. در حقیقت، «دو انگیزه‌ی متفاوت» در کنار یکدیگر می نشینند و یک شبه جنبش اجتماعی را صورت بندی می کنند. سیاست حداقلی در این زمینه، بازگرداندن ثبات به معیشت مردم و سیاست متوسط، گشایش های اقتصادیِ موردی است. ۵. یکی از ظرفیتهای پیشبرنده برای جریان اغتشاش، «درگیری های خیابانی میان مردم درباره‌ی حجاب» است. این خُرده واقعیت ها، معطوف به مناسبات حاکمیت با مردم (همانند سال گذشته) نیستند، بلکه در لایه‌ی مناسبات درونیِ خود مردم قرار دارند و عمق اجتماعی یافته اند. صورت مسأله نیز این نیست که جامعه، دوقطبی و دوپاره شده است، بلکه این است که در وضعیت «فقدان حکمرانی» نسبت به حجاب قرار داریم و متدینان در عین مطالبه‌ی اِعمال قانون و مداخله از طرف حاکمیت، کنش های آتش به اختیار نیز دارند. این شرایط، فتنه خیز است؛ چون «نزاع های مهارنشده» و «مواجهات توده ای» منجر می شود.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب